پاپلوس کا به بازی ای گفته می شود که در آن گیاهی با نام بومی ” چاپلیک “ را با کشی بسته و با آن همانند توپ فوتبال ، روپایی بازی می‌کردند. پاپلوس کا در گذشته در روستاهای استان مازندران بسیار اجرا می شد و طی سال های اخیر به دلیل افزایش امکانات ورزشی جدید و رویکرد جوانان به ورزش های مدرن و امروزی استفاده از این بازی کمرنگ شده و شاید هم فراموش شده باشد.
این بازی با توجه به این اینکه نیازمند انجام حرکات تعادلیک بوده است، به نوعی می توان گفت در تناسب اندام و بهبود فیزیک بدنی بازیکنان نیز تأثیر مثبت خواهد گذاشت.
انجام این بازی همانند دیگر بازیهای سنتی و قدیمی مازندران و ایران باعث ایجاد نشاط و شادابی خاص در افراد می شود. پاپلوس کا در ایام عید نوروز و در دید و بازدیدهای فامیلی بین نوجوانان بیشتر نمود دارد.
اهداف بازی :
افزایش قدرت تمرکز و حفظ تعادل فیزیکی بدن.
دریافت امتیاز توسط بازیکنان به ازای هر ضربه ای که به پاپلوس می زنند.
این بازی ماهیچه های پا و شکم و کمر را تقویت می کند و در اثر تکرار باعث افزایش قدرت تمرکز و حفظ تعادل فرد می شود.
این بازی معمولا به صورت انفرادی و در چند تیم یک نفره برگزار می شود و کسانی که بیشترین روپایی را با پاپلوس بزنند برنده بازی خواهند بود. ولی گاهی اوقات در تیم های چند نفره نیز برگزار می شود و نحوه انجام آن به این صورت است که امتیاز روپایی بازیکنان هر تیم با هم جمع می شود و تیمی که مجموع امتیازات آنها بیشتر باشد برنده بازی خواهد بود.
این بازی معمولا در بین افراد نوجوان بیشتر استفاده می شود و دلیل آن تحرک و چالاکی بیشتر این رده سنی است.
دانش آموزان مدارس ابتدایی و راهنمایی نیز در صبحها قبل از شروع مراسم صبحگاه مدارس در مکانهایی آزاد در کنار مدرسه و یا حتی در حیاط مدرسه به عنوان نوعی بازی و سرگرمی از این بازی استفاده می کردند و با این بازی زمانی در حدود ۱۵ الی ۲۰ دقیقه وقت آزادی را که قبل از مراسم صبحگاه داشتند را سپری می کردند.
از این بازی نیز می توان در باشگاهها و سالنهای تمرین به عنوان نوعی تنوع جهت گرم کردن و آماده سازی اولیه ورزشکاران استفاده نمود که در صورت انجام این کار شاهد افزایش روحیه ورزشکاران نیز خواهیم شد.
