شیرینی‌های سنتی بابل

آغوزنون، آب دندون، پشت زیک، کماج، قماق و برنجک، شیرینی‌های خوش‌طعم و لذیذ بابل هستند که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.

پشت زیک

یکی از شیرینی‌های سنتی بابل، پشت زیک است. این خوراکی لذیذ و خوش عطر به سوهان کنجدی  شهرت دارد و اسم آن برگرفته از پرنده‌ای به اسم زیک است.

در طبخ این شیرینی از کنجد، شکر، گردو، عسل، کره، هل و زعفران استفاده می‌شود. خوردن شیرینی زیک به همراه چای داغ در زمستان بسیار دلچسب است.

آغوزنون

از دیگر شیرینی‌های سنتی و خوش‌طعم  می‌توان به آغوزنون اشاره کرد که در جشن‌ها و مراسمات استفاده می‌شود. زنان خانه‌دار مازندرانی هر ساله برای جشن شب یلدا، شیرینی آغوزنون را طبخ می‌کنند و کنار خانواده به همراه دیگر تنقلات، میل می‌کنند.

آغوزنون  دو صورت طبخ می شود که یک نوع آن کنجی یا آغوزنون نام دارد و دیگری به شکل خام است که به پیس گنده معروف است. این شیرینی خوشمزه سرشار از مواد معدنی و مغذی(فسفر، کلسیم، آهن، ویتامین D) است و در ترکیبات آن کنجد و گردو بکار می‌برند.

برنجک

برنجک از دیگر شیرینی‌های سنتی و معروف به حساب می‌آید که با برنج درست می‌شود.  این شیرینی در مجالس و مهمانی‌ها استفاده می‌شود.

در تهیه شیرینی برنجک از برنج، آب، شکر (در بعضی موارد از عسل به جای شکر استفاده می‌کنند)، آبلیمو و روغن استفاده می‌شود.

کماج مازندرانی

نان کماج یکی دیگر از شیرینی‌های معروف  است که در استان همدان هم به شکل دیگری طبخ می‌شود. تخم مرغ، شکر، آرد برنج، زعفران، شیر، وانیل، زردچوبه  وگلاب مواد لازمی است که در پخت نان کماج  بکار می‌رود. این شیرینی بی‌نظیر اگر به همراه چای سرو شود، روح آدمی را جلا می‌بخشد.

نان ییلاقی

نان ییلاقی یا نان کوهی یکی از شرینی‌های سنتی  است. این شیرینی مزه‌ای مانند شیرمال دارد. اگر به دنبال آن هستید که در ماه مبارک رمضان بر سر سفره‌ی افطارتان شیرینی خوشمزه‌ای قرار بدهید، نان ییلاقی بهترین گزینه است. این شیرینی سرشار از مواد مغذی است و حتی مادران مازندرانی این خوراکی را به فرزندانشان می‌دهند که در مدرسه هنگام زنگ تفریح نوش جان کنند.

در طبخ نان کوهی از آرد، تخم مرغ، مایه خمیر، شکر، ماست یا شیر، روغن یا کره، آب و نمک استفاده می‌شود. از آنجایی که نان کوهی مغزدار است، برای تهیه مواد میانی آن از رازیانه، هل، گردو، کنجد، زرده تخم مرغ و شکر استفاده می‌کنند.

صنایع دستی

هنرمندان  در صنعت گلیم بافی، سرامیک سازی، قالی بافی، ، سوزن دوزی، رنگرزی و چاپ سنتی سفالگری، چرم سازی، منبت کاری، شمد و ملحفه دوزی، حصیر بافی، عروسک سازی طراحی سنتی و نگارگری، صحافی و جلد سازی سنتی، صنایع دستی دریایی فعالیت می‌کنند. در ادامه به معرفی تعدادی ازاین صنایع دستی می‌پردازیم.

حصیر بافی

در حصیر بافی  نوعی حصیر به اسم کوب، انواع زیلوها را می‌بافند. صنایع حصیری، سوغاتی بی‌نظیری برای گردشگران به حساب می‌آید.

جاجیم بافی

مردم خون‌گرم و مهربان استان مازندران در صنعت زیبا و معروف جاجیم بافی مهارت بالایی دارند. این هنر در مازندران ارزش و اهمیت فراوانی دارد و وسایلی چون پشتی، زیرانداز، پتو، سجاده و… را می‌بافند.

بر روی جاجیم‌ها نقوش مختلفی طراحی می‌شود که به نام‌های آفتاب تیره، پنجه‌ای، خشتی، چهارگل و گل آفتاب‌گردان شهرت دارند.

گلیم بافی

هنرگلیم بافی جزو هنر های دستی و قدیمی استان مازندران است که از هنرهای مرسوم این شهر به حساب می‌آید.

نقش‌هایی که روی گلیم‌ها پیاده می‌کنند اکثرا به صورت هندسی است و از رنگ‌های زیبا و جذاب چون سرمه‌ای، کرم، قرمز، نارنجی و سبز استفاده می‌شود.

گلیم استان مازندران در نوع خود بی‌نظیر است و طرفداران بسیاری هم دارد.

سفالگری

صنعت سفالگری در استان مازندران به وفور دیده می‌شود. وجود خاک رس بسیار زیاد در این شهر باعث شده است که برخی از مردم به صنعت سفالگری روی بیاورند.

هنرمندان زبردست مازندرانی با علاقه و سلیقه‌ی خود، کوزه‌ها و جام‌های سفالی درست می‌کنند و افرادی که به استان مازندران سفر می کنند، محو این وسایل سفالی می‌شوند و و از آن‌ها برای خود تهیه می‌کنند.