اوجی (به فارسی: پونه) این گیاه علفی و بوته‌ای و معطر از خانواده نعناییان در بندپی به وفور یافت می‌شود و معمولا در اوایل بهار و نیز در اواخر تابستان با نخستین بارش‌های شهریور شروع به رویش و ایجاد جوانه رونده می‌کند.
اوجی در مازندران به عنوان گیاهی با طبع گرم شناخته می‌شود و گیاه تازه و خشک شده (پودر) آن نیز کاربرد دارد و یکی از کاربردهای شایع اوجی در فصل زمستان و برای درمان سرماخوردگی است.
مردم مازندران از دیرباز اوجی را به عنوان چرک خشک‌کن نیز می‌شناختند و برای درمان چرک‌های موضعی مقداری از گیاه تازه را می‌کوبیدند و پس از گرم کردن در محل زخم و چرک قرار می‌دادند.
این گیاه به دلیل طعم معطر و خوشبو و همچنین خواص درمانی مصرف خوراکی نیز داشته و در غذاهایی مانند انواع کوکو، آش ترش و در تهیه انواع ترشیجات استفاده می‌شود و به صورت دمنوش نیز از این گیاه استفاده می‌کردند.
اوجی دارای اثر مسکن قوی است و ضد نفخ، صفراآور و هضم‌کننده غذا است و در درمان بی‌خوابی نیز به کار می‌رود.
