محمد عاصمی (درگذشته ۲۱ آذر ۱۳۸۸)، شاعر و نویسنده و پژوهشگر ایرانی مقیم آلمان و بنیانگذار مجله کاوه در مونیخ بود.
زندگی‌نامه
محمد عاصمی در جوانی شاعر و نویسنده‌ای پرشور بود و اشعار حماسی او با امضای «شرنگ» در نشریات چپ منتشر می‌شد.
وی در دوران توفانی پس از شهریور۱۳۲۰از هنرمندان تئاتر بود و در «تیاتر» به روی صحنه می‌رفت. او از شاگردانعبدالحسین نوشین کارگردان نامی تئاتر و عضو «کمیته مرکزی حزب توده» بود.
آقای عاصمی در همان دوران با «ایرن»، بازیگر نامدار تئاتر و سینمای ایران پیوند ازدواج بست، که دوام چندانی نداشت.
محمد عاصمی پس از کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲ تحت پیگرد قرار گرفت و ناگزیر شد ایران را ترک کند و در آلمان اقامت گزیند.
وی از فروردین ۱۳۴۲ نشریهٔ فرهنگی و اجتماعی کاوه را به زبان فارسی در مونیخ منتشر کرد. این نشریه به ویژه ناشر افکار و آثار نویسندگان و پژوهشگران ایرانی شد که در اروپا اقامت داشتند.
آقای عاصمی، چنان‌که خود در مصاحبه‌ای گفته است، نشریهٔ خود را «کاوه» نامید، برای زنده داشتن یاد نشریه مهمی که نیم قرن پیش از آن برخی ادبای تبعیدی سرشناس ایرانی مانندسید حسین قزوینی و حمالزاده در مونیخ منتشر می‌کردند.
با «مجله کاوه» با مدیریت آقای عاصمی گروه بزرگی از نویسندگان و پژوهشگران ایرانی همکاری داشتند، مانند محمد علی جمالزاده پرویز ناتل خانلری، علی دشتی، عباس زریاب خویی،بزرگ علوی، احسان طبری محمود تفضلی، علی نقی منزوی، سعیدی سیرانی و ده‌ها ادیب و متفکر دیگر.
محمد عاصمی نویسنده‌ای خوش‌بیان، روشنفکری فهیم و انسانی بسیار مهربان و شوخ‌طبع بود. از او آثاری در تألیف و ترجمه باقی‌مانده است. آخرین کار او یک «سی دی» است که در آن شعرهای دوست خود مسعود عطایی را خوانده است. این اثر در زمستان ۲۰۰۸ به بازار آمد.
در گذشت
وی از چند سال پیش از بیماری سرطان مری رنج می‌برد و سرانجام بامداد روز شنبه ۲۱ آذر ۱۳۸۸ (۱۲ دسامبر ۲۰۰۹) در سن ۸۴ سالگی در بیمارستانی در نزدیکی شهر مونیخ درگذشت.
گرامی ، گویا عاصمی سروده ای در باره سرباز اعدامی کودتای دارد بنام یاران انوشه در صورت امکان آنرا برای من بفرستید.
سپاسگزارم.