امامعلی حبیبی درروز ۵ مرداد سال۱۳۱۰ در روستای درزیکلای بابل به دنیا امد.پدرش علی برار را در سنین کودکی از دست داد و بدین ترتیب سرپرستی او به مادرش سپرده شد.به گفته ی خودش اولین جرقه ی او در کشتی در مکتب خانه کلید خورد.زمانی که او در مکتب خانه درس میخواند نزد معلم مکتب خانه که در زمان های قدیم به این فرد در مازندران ملاباجی میگفتند فنون اصیل و اولیه ی کشتی را اموخت.خانواده ی امامعلی حبیبی بر خلاف خانواده های قدیمی خانواده ی پرجمعیتی نبود و اوتنها یک خواهر بزرگتر داشت.پس از ازدواج خواهر امامعلی حبیبی او بسیار تنها شد و ماذرش زمانی که دید اونمیتواند دوری خواهرش را تحمل کند او را در سن۱۱سالگی به قایمشهر که در زمان قدیم نامش شاهی بود فرستاد زیرا خواهر امامعلی حبیبی پس از ازدواج در قایمشهر زندگی میکرد.درسن ۱۸سالگی امامعلی حبیبی به خدمت سربازی اعزام شد ودر پادگان گرگران مشغول خدمت شد.در همان دوران در مسابقات انتخابی تیم ملی شرکت کرد و حریفان نامداری را از جمله مهندس جهانبخت توفیق را شکست داد.
ماجرای کشتی حبیبی و توفیق داستان جالبی دارد که در ذیل به ان می پردازیم:
امامعلی حبیبی در آن زمان کشتی گیر کمنامی بود اما جهانبخت توفیق کشتی گیر تیم ملی.امامعلی حبیبی در شروع مسابقه و در لحظات ابتدایی دیدار پشت توفیق را به خاک رساند و اورا ضربه ی فنی کرد.داوران دیدار و ناظران کشتیس مردد بودند که دست چه فردی را به عنوان فرد پیروز بالاببرند و نظر بر این شد که بعد از ظهر همان روز که قرار بود محمدرضا پهلوی به سالن بیاید این دو در حضور شاهنشاه به کشتی بپردازند.یکبار دیگر در بعد از ظهر همان روز امامعلی حبیبی در کمتر از یک دقیقه جهانبخت توفیق عضو اصلی آن روزهای تیم ملی کشتی را با ضربه ی فنی شکست داد.پس از پایان مسابقه محمدرضا شاه به سراغ حبیبی رفت و شغل اورا پرسید.او گفت که بیکار است و محمدرضا شاه بر طبق نامه ای به شهرداری قایمشهر امامعلی حبیبی را به عنوان یکی از آتشنشانان این شهر انتخابی کرد.لازم به ذکر است که پیش از این اتفاق همسر امامعلی حبیبی اورا به دلیل فقر مالی او و فرزندش را در تهران قبل از مسابقات انتخاب تیم ملی ترک کرده بود.به گفنه ی خود امامعلی حبیبی او قبل از این جریانات به آتشنشانی شاهی در خواست کار داده بود که این در خواست از سوی شهردار وقت رد شده بود.اما پس از اینکه نامه ی شاهنشاه به دست شهردار وقت رسید او با این درخواست موافقت کرد و از حساب خودش سه چک صد هزارتومانی جلوی حبیبی گذاششت اما او به دلیل اینکه دفعه ی قبل شخصیتش پیش شهردار خرد شده بود از پذیرفتن حتی یکی از آن سه چک سرباز زد در حالی که حتی به یکی از این چک ها محتاج بود.پس از پیروزی برابر توفیقوبه این صورت به عنوان عضو انتخاب تیم ملی کشتی ایران برای اعزام به المپیک ملبورن در آمد.
در مسابقات المپیک ملبورن اندربرگ) سوئدی، توماس ایوانز امریکایی، علیم بیگ بستایف روسی، گاریبالدو نیزولا ایتالیایی، شیگرو کاساهارا از ژاپن، عدیل گنگور از ترکیه و گیولا توث مجاری، همه داعیه قهرمانی داشتند. هیچ کس امیدی به حبیبی نداشت جز ایرانی ها و اوله اندربرگ که در هنگام اقامتش در ایران، تمرینات حبیبی را گه گاه در در سالن سرپوشیده پارک شهر، معروف به سالن نمایشگاه چکاسلواکی ها، دیده و شنیده بود که توفیق جهانبخت (حریف کهنه کار اندر برگ) در کمتر از دو دقیقه مغلوب او شده است. قرعه پانزدهم به نام حبیبی اصابت کرد. وی اولین کشتی خود را در مقابل قرعه دوازدهم، یعنی اندربرگ، برگزار کرد و سوئدی قهرمان المپیک و جهان در پیچ و خم یک مبارزه جانانه، در دقایق اول مسابقه پشتش به تشک اصابت کرد. سرعت و جسارت حبیبی موجب اعجاب همگان شد. درکشتی های بعد، توث مجاری، روژه بیله فرانسوی، نیزولا از ایتالیا و کاساهارا ژاپن، با امتیاز مغلوب حبیبی شدند. او در دوره ششم استراحت داشت و در دوره هفتم و نهایی، بستایف روسی را با امتیاز شکست داد و به نشان طلایی المپیک، که همراه با نشان طلایی تختی، اولین نشان طلای المپیک برای ایران بحساب می آید دست یافت
در مسابقه ی فینال حبیبی ۴۰ درجه تب داشت.پیش از شروع مسابقه جبیبی که خوشحالی حریفش را دید به گفته ی خودش اینگونه با خود زمزمه کرد:یا امام حسین من همیشه خادم تو بودم و مادرم آشپز تواست.نگذار من دست خالی برگردم.پس از آن نیروی عجیبی به اودست داد و به این ترتیب او قهرمان المپیک۱۹۵۶ملبورن شدو پس از آن مسابقه۴۰روز در بیمارستان ملبورن بستری شد.
پزشکان دلیل بیماری او را خشکی کبد دانستند که به علت وزن کم کردن بیش از حد او ناشی شده بود.
دومین المپیک
مسابقات المپیک سال ۱۹۶۰ در رم برگزار می شد . مسابقات کشتی المپیک ۱۹۶۰ هم مساوی با شکست من و تیم ایران بود. شبی که به سوی ایران حرکت می کردیم همه ناراحت بودیم. این شکست های پیاپی ما را رنج می داد و در آنجا بود که من قسم خوردم سال بعد در مسابقات جهانی پیروز شوم.
ایران قهرمان جهانی می شود.
یکی از خاطرات پر شور من مربوط به مسابقات ۱۹۶۱ یوکوهامای ژاپن است.
در مسابقات یوکوهاما، من همه حریفان خودم را ضربه فنی کردم و دیگر قهرمانان نیز وظیفه خود را به نحو احسن انجام دادند. در این مسابقات، بنا به تشخیص کلیه قهرمانان شرکت کننده و صاحبان مدال طلا، ستاره مسابقات سال ۱۹۶۱، شناخته شدم و به این مناسبت، کریستالی هم علاوه بر مدال طلا و دیپلم بین المللی به من هدیه شد که به یادگار آن را حفظ خواهد کرد. حبیبی در یوکوهاما رقبای خود را یکی پس از دیگری شکست داد و آخرالامر، اسماعیل اوغان که به او پوزخند می زد و می گفت شکستن حتمی خواهد بود، طی یک دقیقه و ۱۴ ثانیه ضربه فنی شد.
نتایج مسابقات حبیبی با حریفان در دو دوره از بازی های المپیک
المپیک ملبورن (استرالیا) ۱۹۵۶: نشان طلا
اوله اندربری (اندربرگ) سوئدی را در ۴ دقیقه ۴۵ ثانیه ضربه فنی کرد.
توث مجاری را با امتیار شکست داد.
روژه بی له از فرانسه را با امتیاز مغلوب نمود.
نی زولا از ایتالیا را با امتیاز از میدان به در کرد.
کاساهارا ژاپنی را در پایان وقت با امتیاز مغلوب نمود.
علیم بیگ بستایف از شوروی را در ۲ دقیه با ضربه فنی از پای درآورد.
شش نبرد حبیبی، مجموعاً یک ساعت و ۶ دقیقه و ۴۵ ثانیه به طول انجامید و در پایان، امتیازات منفی او ۴ بود.
المپیک رم ( ایتالیا )۱۹۶۰ : رتبه چهارم
سی میونگ جونگ: از کره را پس از ۱۱ دقیقه و ۴۵ ثانیه ضربه فنی کرد.
کارلسون سوئدی در پایان وقت با امتیاز مغلوب شد.
محمد بشیر پاکستانی با امتیاز نتیجه را واگذار کرد.
دویسکووی از ایتالیا با امتیاز شکست خورد.
مسابقه با بلوباخ از آمریکا ۲ دقیقه و ۳۷ ثانیه به طول انجامید و در پایان امتیازات منفی به ۷ رسید
عناوین و افتخارات امامعلی حبیبی گودرزی
بازی های المپیک
۱۹۵۶ ملبورن، استرالیا نشان طلا (دسته ۶۷ کیلوگرم)
۱۹۶۰ رم، ایتالیا رتبه چهارم (دسته ۷۳ کیلوگرم) به اتفاق کشتی گیران ژاپن و ایتالیا
مسابقات جهانی
۱۹۵۹ تهران نشان طلا ( دسته ۷۳ کیلوگرم)
۱۹۶۱ یوکوهاما، ژاپن نشان طلا ( دسته ۷۳ کیلوگرم)
۱۹۶۲ تولیدو، آمریکا نشان طلا ( دسته ۷۳ کیلوگرم)
بازی های آسیایی
۱۹۵۸ توکیو، ژاپن نشان طلا ( دسته ۶۷ کیلوگرم)
جشنواره ها
۱۹۵۵ استانبول، ترکیه رتبه چهارم (دسته ۶۷ کیلوگرم)
۱۹۵۸ صوفیه، بلغارستان رتبه ای کسب نکرد
مسابقات قهرمانی ایران
۱۳۳۲ اصفهان نشان طلا (دسته چهارم)
۱۳۳۴ قزوین رتبه چهارم (دسته چهارم)
۱۳۳۷ تهران نشان طلا (دسته پنجم)
۱۳۳۸ شیراز نشان طلا (دسته پنجم)
پس ازکشتی او به عرصه ی سینما روی آورد و در چهار فیلم سینمایی بازی کرد که معروفترین آن ها ببرمازندران بود.در سال های آخر حکومت پهلوی حبیبی نماینده ی مردم بابل در مجلس شد و کارهای مهمی از جمله:
ساخت دو منبع آب در دو روستای بابل
ساخت استادیوم آزادی بابل
ساخت اداره ی مخابرات استان در بابل
و…..
را نام برد
نام او در کنار غلامرضا تختی و عبدالله موحد و رسول خادم جزو مشاهیر فیلا ثبت شده است.
او هم اکنون در پارک جنگلی خود در جاده ی نظامی قائمشهر ساکن است.
